Stanko Vojvodić

Stanko Vojvodić je rodjen 1927. godine u Ruskom Selu, od oca Blaža Vojvodića i Draginje, rodjene Vukanović. Roditelji su se u Rusko Selo doselili iz Crne Gore 1925. godine. Osnovnu školu učio je u Ruskom Selu. Posle oslobodjenja 1944. godine stupio je u vojsku i služio je u Beogradu i Zagrebu. Nakon demobilizacije nastanio se i zaposlio u Kikindi. Tu se oženio Jelenom Laković iz Kikinde, sa kojom ima dva sina, Mirka i Stevana. U Kikindi je radio kao službenik u nekoliko preduzeća. Bio je u emigraciji u Rumuniji 1951-1956. godine. Godine 1960. položio je ispit za upis na Filozofski fakultet u Novom Sadu. Upisao je vanredne studije istorije, školske 1960/61. godine, a diplomirao je 1965. Od 1966. do 1981. godine radio je kao profesor istorije (povremeno predavao i sociologiju i latinski jezik) u Gimnaziji "Dušan Vasiljev" u Kikindi. Penzionisao se 1. septembra 1981. godine. Objavio nekoliko članaka i prikaza u periodici.Objavljene knjige:1. "Kolonizacija Ruskog Sela 1919-1941", zajedno sa Ilijom Vojvodićem, u izdanju Matice srpske, Novi Sad, 1974. godine.2. "Rečnik slavizama u rumunskom jeziku", izdanje Biblioteke "Jovan Popović" u Kikindi, 2002. godine3. "Toponimi slovenskom porekla u Rumuniji", izdanje Istorijskog arhiva u Kikindi, 2006. godine.